درمان تنگی نفس در ورزش + علائم آسم در دویدن و ورزش های تند

آسم ورزشی یا انقباض برونش ناشی از فعالیت بدنی، به باریک شدن راه های هوایی در ریه ها در اثر ورزش شدید اطلاق می شود. این وضعیت موجب بروز علائمی نظیر تنگی نفس، سرفه، و خس خس سینه در حین یا پس از ورزش می شود. اگرچه بسیاری این حالت را با عنوان آسم ورزشی می شناسند، اصطلاح دقیق تر آن انقباض برونش ناشی از ورزش است، زیرا ورزش منجر به تنگ شدن راه های هوایی می شود، اما علت اصلی آن به خودی خود آسم نیست. این موضوع مهم است که بدانیم ورزش آسم را ایجاد نمی کند، بلکه فقط می تواند علائم آن را تشدید کند. نشانه های آسم ناشی از ورزش معمولاً پس از چند دقیقه فعالیت بدنی ظاهر می شوند و پس از ۵ تا ۱۰ دقیقه شدت می گیرند، ولی در بیشتر موارد، حدود نیم ساعت بعد از توقف ورزش این علائم کاهش می یابند.

علائم آسم ناشی از ورزش

علائم انقباض برونش ناشی از ورزش معمولاً در حین یا بلافاصله پس از ورزش شروع می شود. این علائم در صورت عدم درمان ممکن است یک ساعت یا بیشتر طول بکشد. این علائم عبارتند از:

1. سرفه کردن
2. خس خس سینه.
3. تنگی نفس.
4. سفتی یا درد قفسه سینه.
5. خستگی در حین ورزش.
6. عملکرد ورزشی ضعیف تر از حد انتظار اجتناب از فعالیت، که بیشتر در کودکان خردسال اتفاق می افتد.

دلایل تنگی نفس در ورزش

هنوز مشخص نیست که چه عواملی دقیقاً باعث تنگی نفس مرتبط با ورزش می شوند. احتمالاً چندین فرآیند بیولوژیکی در این موضوع دخیل هستند. افرادی که دچار تنگی نفس ناشی از ورزش هستند، معمولاً با التهاب مواجه اند و ممکن است بعد از ورزش شدید، ترشح مخاط بیش از حد داشته باشند.

عوامل مستعد کننده

عواملی که ممکن است خطر تنگی نفس ورزشی را افزایش دهند یا به عنوان محرک عمل کنند شامل موارد زیر است:

• هوای سرد
• هوای خشک
• آلودگی هوا
• کلر موجود در استخرهای شنا
• مواد شیمیایی استفاده شده در تجهیزات یخ زدایی
• فعالیت هایی که به تنفس عمیق و طولانی نیاز دارند، مانند دویدن طولانی، شنا یا فوتبال

درمان تنگی نفس مرتبط با ورزش

پزشکان ممکن است داروهایی را برای استفاده قبل از ورزش یا به صورت روزانه برای کنترل طولانی مدت تجویز کنند.

داروهای پیشگیری قبل از ورزش

اگر پزشک دارویی برای شما تجویز کرده که باید قبل از ورزش مصرف کنید تا از بروز تنگی نفس جلوگیری کند، حتماً بپرسید چه زمانی قبل از شروع ورزش باید آن را مصرف کنید. این داروها شامل موارد زیر هستند:

• آگونیست های بتا کوتاه اثر: این داروها که به شکل استنشاقی استفاده می شوند، راه های هوایی را باز می کنند. این نوع داروها معمولاً مؤثرترین گزینه برای جلوگیری از تنگی نفس ورزشی هستند، اما استفاده روزانه از آن ها توصیه نمی شود، زیرا ممکن است بدن نسبت به آن ها مقاوم شود. نمونه هایی از این داروها شامل آلبوترول (ProAir HFA، Proventil-HFA، Ventolin HFA) و لوالبوترول (Xopenex HFA) است.
• ایپراتروپیوم (Atrovent HFA): این داروی استنشاقی نیز برای برخی افراد مؤثر است و راه های هوایی را آرام می کند. ایپراتروپیوم به شکل نبولایزر هم قابل استفاده است.

داروهای کنترل طولانی مدت

پزشک ممکن است داروهای کنترل طولانی مدت را نیز برای مدیریت آسم مزمن یا کنترل علائم تنگی نفس در صورتی که داروهای قبل از ورزش کافی نباشند، تجویز کند. این داروها معمولاً به صورت روزانه مصرف می شوند و شامل موارد زیر هستند:

• کورتیکواستروئیدهای استنشاقی: این داروها التهاب مجاری هوایی را کاهش می دهند و ممکن است تا چهار هفته طول بکشد تا اثرات کامل آن ها دیده شود. از جمله این داروها می توان به فلوتیکازون (Flovent Diskus، Flovent HFA)، بودزونید (Pulmicort Flexhaler)، مومتازون (Asmanex Twisthaler) و بکلومتازون (Qvar Redihaler) اشاره کرد.
• داروهای استنشاقی ترکیبی: این داروها شامل کورتیکواستروئید و آگونیست بتا طولانی اثر (LABA) هستند که مجاری هوایی را باز می کنند. هرچند این داروها برای کنترل طولانی مدت تجویز می شوند، اما پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از ورزش هم از آن ها استفاده کنید. داروهای استنشاقی ترکیبی شامل فلوتیکازون و سالمترول (Advair Diskus)، بودزونید و فورموترول (Symbicort) و مومتازون و فورموترول (Dulera) هستند.
• اصلاح کننده های لکوترین: این داروهای خوراکی می توانند فعالیت های التهابی را مهار کنند. این داروها را می توان روزانه یا به عنوان پیشگیری قبل از ورزش مصرف کرد، مشروط بر اینکه حداقل دو ساعت قبل از ورزش مصرف شوند. نمونه هایی از این داروها شامل مونته لوکاست (Singulair)، زافیرلوکاست (Accolate) و زایلتون (Zyflo، Zyflo CR) است.

عوارض جانبی احتمالی این داروها شامل تغییرات رفتاری، خلق وخو و افکار خودکشی است. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، با پزشک خود مشورت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت داشتن موارد زیر درمان فوری پزشکی دریافت کنید:

1. تنگی نفس یا خس خس سینه که به سرعت بدتر می شود و نفس کشیدن را سخت می کند.
2. حتی پس از استفاده از داروهای استنشاقی تجویزی برای حملات آسم، بهبودی حاصل نشد.

آنچه از مقاله آسم ناشی از ورزش متوجه شدیم!

آسم ناشی از ورزش، که به‌درستی “انقباض برونش ناشی از ورزش” نامیده می‌شود، به باریک شدن راه‌های هوایی در اثر فعالیت بدنی شدید اطلاق می‌شود و موجب علائمی چون تنگی نفس، سرفه و خس خس سینه می‌گردد. این وضعیت، اگرچه در ظاهر مشابه آسم است، اما علت اصلی آن به خودی خود آسم نیست و به فعالیت ورزشی مرتبط است. علائم معمولاً در حین یا بلافاصله پس از ورزش شروع شده و پس از مدتی کاهش می‌یابند. عوامل متعددی از جمله هوای سرد و خشک، آلودگی هوا و کلر موجود در استخرها می‌توانند به این وضعیت دامن بزنند.

5 راهکار طلایی برای درمان خانگی سینوزیت